klaar voor expeditie!

Lieve allemaal, (sorry voor het slechte verhaal,was weer op laatste moment)

Dit is waarschijnlijk de laatste keer is dat ik jullie lastig val met een (vanzelfsprekend) leuk verhaal!
En dat mag dan wel gebeuren van uit het mooie Tanzania, inplaats vanGhana. Ik zal even vertellen hoe het verder gaat en wat er de afgelopen weken in Ghana en Tanzania is gebeurd.
Hoe leuk is dat? Geweldig leuk



Maar goed ik zal hierna dus niet meer bloggen. Dat is fijn dan hoef ik mij ook niet druk te maken over dat ik weer moet bloggen omdat ik gezegd heb : ‘ik typ dat wel in m’n toekomstige blog, is een te lang verhaal.. sorry’.
Maar goed, Ik ga op Expeditie in Tanzania.
jullie reactie:
Expeditie in Tanzania? Huh wat ga je dan allemaal doen?
heb je dan wel internet? Niet? Hoe weten we dan hoe het gaat? kunnen we wel contacten? Geen internet, geen mobiel? Wat ga je daar doen dan? Waar verblijf je ? wat houd het in
mijn twee antwoorden:
1. alle informatie over het project en over hoe het met ons gaat (dat word door de organisatie goed leuk vertelt op een blog met foto’s geloof ik zelfs… scheelt mij weer wat pijn in m’n handen en opschrijven wat ik doe, wat ik niet leuk vind om zelf te doen omdat ik dat zelf ookal bijhoud in een eigen boekje) is te vinden op:

http://www.raleighinternational.org/ri-blogs/raleigh-tanzania


( via deze blog kan je persoonlijk reageren naar mij, en kan je je ook aanmelden dat je een mailtje krijgt als er wat geschreven is, dan hoef je dus niet te checken of er wat op de site staat. Maar krijg je een mailtje als er wat bekent is over hoe het leven in tanzania gaat)


en de vraag hoe kan je mij persoonlijk spreken?
2. Dat is eigenlijk nu al beantwoord maar ja, want op de site kan je gewoon persoonlijk reageren staat allemaal uit gelegd op de site van de organisatie maar voor de (hihi, sorry lieve opa’s en oma’s) grijze muizen in ons midden of de luie studenten.. hier de directe site over het persoonlijke contact:


http://www.raleighinternational.org/ri-blogs/raleigh-tanzania/1757-keeping-in-touch

voor de mensen die even geen tijd of internet hebben:
je kan mij een kaartje sturen. Een kaartje? Ja ouderwets een kaartje, en doe dat vooral want zonder telefoon en dus zonder 24/7 whatsapp facebook twitter etc. voel ik me waarschijnlijk heel leeg saai en alleen. Dus doe is gek een stuur een kaartje naar Tanzania?!
post adres: Raleigh Tanzania, PO Box 729, Morogoro, Tanzania

of doe lekker makkelijk ( zou ik ook doen) reageer 123 via de link hier boven. En ik krijg wel ooit wat te horen.

goed wat ik ga doen is dus helemaal duidelijk! Kijk even op die site ik ben nu te moe, ga nog over Ghana typen en moet morgen op de luchthaven van Dar es salaam zijn om 8 uur om de groep te ontmoeten en te starten aan de expeditie.

De laatste weken.

In Ghana waren anne en ik in Senya bereku beland (daar was ik gebleven) goed voor elkaar leuk wat mee lopen in een ziekenhuis althans dat was de planning. Ohja en om dan in het weekend Cape coast en Accra lekker te zien en misschien nog eens te stappen of shoppen in Accra.
Helaas liep dat wat anders, de verpleegsters doen hier liever niets dan iets. Dus dat was allemaal sloom saai gedoe wat een of twee dagen leuk is maar daarna niet meer en trouwens in de middag was het werk al klaar dus kon je naar huis uitrusten ‘ waarvan?’

Ja babys wegen en dat opschrijven. Dat is echt wel even leuk en schattig en intressant om te zien hoe dat gaat en te zien door wat voor een slechte arme stinkende vieze hutjes/huisjes je komt en dat er in al die soort ‘ groene groeiboekjes (zoals wij thuis ook wel een beetje kennen) met lengte gewicht vaccinaties en jou persoonlijke informatie.

Daar staat dus in een tabel in met :
broers / zussen. Ja of nee

Hoeveel dan : hoeveel leven daar nog van?
en of er een vader bij de opvoeding aanwezig is.

Zulke dingen zijn dan wel bijzonder en de manier waar op maar goed voor twee weken vond ik het al te lang. En ook waren en veel vrijwilligers dus het werk wat er al was was ook nog eens dubbel onnodig omdat je het i.p.v een dokter deed die dat net zo goed even 123 kan op schrijven maar dan ook nog met z’n tweeen.
goed daar houd ik het dus maar even bij, en ga ik niet op in want de twee weken en eerste dagen in tanzania bij kennisen stonden vooral in het teken van onze gezondheid en of de expeditie nog wel door kon gaan.

Wat namelijk aan de hand was, anne was ineens heel erg ziek en deed een test en er kwam uit dat ze een ernstige vorm van malaria had, en buiktyfus! Met medicijnen is ze naar huis gegaan maar twee dagen daarna was zonog zo veel slechter te pas dan daarvoor, pijn in het lichaam buikkrampen belachelijke hoofdpijn en slapheid etc. Waardoor ze naar accra ging voor een beter onzer zoek in een goed prive ziekenhuis.
Ik ben een dag na anne ook naar het lab in senya gegaan daar heb ik gehoord dat ik malaria had en een wel verwachte bacteriele infectie in mn darmen! Die buikpijn en nare ontlasting waren namelijk al erg lang aan de gang dus wist dat e daar bij m'n darmen iets niet goed ging maar die malaria was beetje onverwachts. Maar goed ik was ook wel raar moe en vermoeid en hoofdpijn maarja dacht zal wel moe zijn! Heb een slecht bed ben veel wakker moet vaak in de nacht even naar de wc dus zal wel moe zijn! Maar goed ik ben op bed gaan liggen en die volgende ochtend thuis gebleven en amne ook. Anne ging die middag naar accra ik bleef thuis (lang verhaal) maar ik ging niet. Ik voelde me de volgende dag niet veel beter en was erg misselijk en bang wat er nou was. Maar ging er maar van uit dat de medicijnen gewoon bijwerkingen hadden en met de ziekte in mn lichaam in gevecht gingen. Anne kwam terug twee injecties en zware kuur tegen malaria! Klachten van zeven weken geleden hadden al met deze malaria te maken, maarja wisten wij veel. Kan wel vaker last in knien krijgen en af en toe wat moe! We zijn ook veel op pad nieuw land zal wel vermoeidheid zijn en slechte knien etc. Niet dus nu was anne dus met flinke malaria wat zich al weken had ontwikkeld aan het vechten en dus belachelijk slecht te pas. Ze kwam bekaf thuis, en ik werd er ook maar slechter op! Ik kan jullie wel ertellen.. Ik was heeeeel erg bang deze dagen! Maar gingde volende ochtend wel naar he ziekenhuis ik had niet zware malaria en die pillen die werken vast wel! Naar een schooltje gelopen daar gezeten met zware hangende ogen toe kijken hoe de verpleegsters de kinderen even snel wogen meten en de ogen checkte en klaar. Maar ik zal e als een zombie bij en konde terug weg maar moeilijk bij blijven en kreeg last in mn benen en armen! Die middag na de lunch met tranen aan tafel gezeten bij emma en birgitta!( Ik voelde me zo slecht en baalde daar zo van en wilde zo graag goed weten wat er was en niet nog slechter worden dat ik straks zo slecht als anne word etc.) Mensen beide uit zweede ook als vrijwilligers hier. Emma was mee die ochtend en vond dat ik gister ook naar accra had moeten gaan en dat noe maar moest doen en ik eigenlijk ook! Ik voelde me alsof ik de marathon gedaan had. Ik was kapot. En heb me naar een goed ziekenhuis in de buurt laten brengen ik had zo veel slechte ziekenhuizen gezien dus had er mijn twijfels bij maar goed! Daar aangekomen bijna sluitingstijd half 5 dus morgen ochtend terug komen voor een test! Voor controle of de malaria weg was want ik heb morgen de malaria kuur vandrie dagen af en voel me slechter. Die volgende ochtend als een slap wezen in de auto geweest verschillende testen gedaan en nog altijd malaria. Dus nieuwe medicijnen! Gelukkig werkte deze wel en voelde ik me langzaam maar zeker ietsjes beter worden! Maarik was er optijd bij en heb door de ervaring met anne optijd goed kunnen schakelen! Maar anne was verder van huis en had een zwaar langzaam herstel. goed toen was he ziekenhuis ondertussen al voorbij! Dus daaar zijn we maar paardagen geweest anne was al iets vaker afwezig maar ik ben dr ook niet veel egweest. Achja was toch niks te doen. ( belachelijk!!!!! Maarja dat is een ander onderwerp. En Kwam nu goed uit) goed toen ben ik de laatste twee dagen me anne twee keer stukje gaan wandelen. Nog geen twee kilomete en we moesten zitten bij komen.. Jaa ik vraag me af of we die malerona en lariam wel moeten slikken je klachten worden er wel minder van! Maar zo kan he zich dus weken in je lichaam leven en je ineens een klap geven. Ja ik snap het ook niet helemaal maar is blijkbaar normaal dat de malaria pillen die we meekrijgen dat we daardoor niet dood gaan maar wel de ziekte kunnen krijgen! Lang lastig verhaal maar zo is het zegmaar.
Goed daarna vond ik het wel eng om te vliegen gaat dat wel goed met overstappen in kenia etc. Maar na twee dgen was er iets van verbetering al wel heeel klein maar inprincipe hoef je nog geen twee kilometerte lopen. Kleine vliegvelden dicht bij elkaar taxi vliegveld vliegtuig vliegveld vliegtuig vliegveld en uren rust daar tussen dus dat ging uiteindelijk prima. Ondertussen hadden kennissen alvast een afspraak bij een dokter geregeld.
Uitslag: anne en willemijn malaria vrij.
Slechte nieuwe: de parasieten waren er nog wel dus dat darmprobleem is voorlopig nog niet over, en kan dus nog last hebben van vermoeidheid etc Auw.. Maar goed het is niet de ergste ziekte en ben redelijk fit al (ben er slechter aan toe geweest dus nieuwe veel sterkere betere medicijnen (hehe kon dat niet gewoon gelijk.. Loop al vanaf de keer ernstig ziek me darm problemen maar die waren na antibiotica kuur minder geworden dus nam het voor lief en al die prutsers die ik daarna heb gesproken bakte koeken ipv goede testen of goede medicijnen geven. Maar goed kuur voor maximaal aantal dagen gedaan dus 'dan moet het weg zijn maar wel even als je terug komt van expeditie hier of in nedrlAnd op controle'
Slexhte nieuws voor anne: herstel kan weken duren.lichaam heeft veel moeten lijden.
Ik had al pijn en veel last van vermoeidheid enzo. Had echt met anne te doen! Maar mag blij zijn dat ik het niet echt zo erg heb mee gemaakt en in mindere maten! En dat was al slopend!
Goed verder zijn we vijf dagen bij kennissen geweest! Die pas ander bezoek uit nederland hadden gehad en dus lekker kaas en hagelslag inhuis hadden en een heerlijk huis met een fijn bed en een fijne douch en dakterras om lekker heledagen niks te doen en bij te komen! Heerlijk,
Nu is de laatste avond gezellig uiteten geweest! Heerlijk aan het water, en nu koffer en backpack (onhandig)ingepakt. Ben te laat begonnen dus hoop dat we iets van introdag(en) hebben op het basis kamp dat ik nog even goed kan pakken en dan lekker op expeditie kan met een leuke groep!
Goed dat was het wel!
Waren zware leerzame weken en zijn weer klaar voor een nieuw avontuur.
Was leuk om jullie op de hooge te houden. Nouja eigenlijk meer makkelijk. Maar vet irritant en doe hrt steeds te laat wil al uur slapen maar dit 'moet' eerst gebeuren -.-.
Goed zes uur gaat de wekker het is nu 11uur.
Nog even de laatste appjes naar nederland sturen en dan is het over en uit met contact!
Ga hrt vast missen!
Kusjes uit tanzania,
En ik zie jullie 26 april! En hopelijk hoor ik wat van jullie.
Reacies hier op lees is dus ook niet meer! Stuur maar een kaartje of reageer op een eerste blog van raleigh dat ik het via hun binnen krijg anders word het niks ofees ik het over 2,5 maand!


Liefs
Sorry voor alle typ fouten gare zinnen zonder leestekens maar op mn ipod typen is niet te doen. Ik wil slapen lataaaah