Einde eerste project maar ook een nieuw begin

Hallo allemaal,
Ongeveer twee weken geleden heb ik jullie voor het laatst gesproken. Even over de afgelopen dagen. Die vooral bestaan uit 8 dagen weeshuis, laatste dag en 5 dagen reizen en aankomst nieuwe project. De laatste dagen waren erg bijzonder. We hebben lesgegeven aan de kinderen maar ook gekeken hoe ze les kregen want de vakantie was voorbij. De eerste schooldag stonden anne en ik op het schooltje klaar om een les bij te wonen... Oh 'the first day after holiday is cleaning. So we start 8 and than at 12 it's finish and go home.' dat Engels alleen al. Vriendelijk zijn ze wel die leraren en directeur maar wel echte prutsers. Anne en ik hadden eindelijk weer de mogelijkheid om een was en de afwas te doen want er was water gehaald uit een ander dorp. Hier was het water op uit de put en de moderne waterpomp was kapot ofzo dus er was geen water in het dorp.. De volgende dag kregen de kids les en dat was wel een erg trieste bedoeling. Ze krijgen maar een half uurtje les en dan een half uur pauze. En niet effectieve les nee verdomme 7 optelsommetjes en dat is het. Min deden ze later die week. Anne en ik zeiden gelijk. Doe ook maar min dat kunnen ze al. De leraren lachte ons uit. Vonden het veelte moeilijk voor de kids. Nadat de leraar met 3 sommetjes de klas aan het werk zette en het lokaal verliet keken anne en ik na en gaven nog een rij sommen, ook min. De meeste kamen er zelf uit of met behulp van de buren of van ons. Toen lieten we dat zien aan de leraren. Zo raar dat ze er hier niet uithalen wat er in zit. Hup aan het werk. Goed, na dat half uur was het pauze toen waren de meeste kids vertrokken dus skipte hij de middag planning ook, goed die middag natuurlijk niet de kids lastig gevallen om nog een keer naar school te gaan. Al vroegen ze daar wel soms om. Madam school? Ze vonden onze lessen erg leuk, en terecht dat waren ze ook en erg leerzaam. Niet abcd opnoemen maar de letters random door elkaar aanwijzen crhflkt want dan merkte je gewoon dat de kinderen vele letters niet eens kunnen herkennen. Laat staan spellen. Maar geef de letter L laat ze die raden. Maak het woord lion spel dat gezamelijk, laat iedereen dat in zn schriftje schrijven en vervolgens een plaatje zien en tekenen, en ook zinnen die ze al kennen als ‘how are you’ leren schrijven en spellen. Onze lessen duurde wel veel langer dan ze gewend zijn ze waren dan ook wel erg onrustig, maar ze vonden het leuk en leerzaam. Dat wist de directeur van de school ook te vertellen want kinderen hadden hem dat vertelt,... dat gaf wel een fijn gevoel.
Onze lessen duurde wel veel langer dan ze gewend waren (een half uurtje les en dan een half uur pauze) wij gaven wel drie keer zo lang les dan normaal en dan werden ze toch wel na anderhalf bijna twee uur onrustig!
Het was wel erg leuk om te zien dat ze het erg leuk vonden en graag woorden wilde leren schrijven en rekenen! En al ze een fout hadden gemaakt keken ze ook erg treurig. Ik zei dan vaak dat het niet erg was om een fout te maken daar leer je van! Maar hier word je eerder op je hoofd geslagen door de leraar dan dat iemand zegt dat het niet erg is en we het wel even opnieuw samen door nemen! En dan kan je natuurlijk denken wat een achterlijke leraren maarja die weten ook niet beter. Zien niks beter, kregen vroeger ook niet goed les etc. Want ze willen wel graag hier lesgeven ze zijn daar wel heel open in! Ze waren dan ook hartstikke blij met ons lijstje met tips en onze lessen die we gaven! "God blesses you, thank you for everything! "
Goed verder hebben we zelf nog les gegeven en gekeken bij de leraren! En naast dat hebben we ook veel leuke activiteiten met ze gedaan; zakdoekje leggen, tikkertje etc!
Ohja en een van de speciale dingen was de donatie van sportclub Lochem!
Sportclub Lochem heeft ons gesponsord met 12 voetballen voor het weeshuis! En dat is natuurlijk een super cadeau voor ze! In de eerste dagen hebben we er twee gegeven zodat we tijdens onze tijd hier konden voetballen met de kids maar we wilde het aan het eind pas allemaal geven! En de dag dat we de ballen mee hadden en in het weeshuis hadden liggen om in de middag te geven was ik om acht uur op het schooltje maar alle kinderen waren er nog niet! Toen ik vroeg hoe dat kon was de reden dan ze voor school voetbal trainingen hadden want de scholencompititie kwam er aan en ze trainde met de bal die wij aan het begin hadden gegeven en dat is ook niet erg want hij word dus goed gebruikt en het sillinga team bestaat voor een groot deel ook uit weeskinderen erg leuk! De directeur vertelde vol enthousiasme over de voetbalwedstrijden tussen scholen en ik had in m’n achterhoofd natuurlijk het cadeau dat we die middag gepland hadden om te geven! Die middag was dan ook erg leuk! De weeskinderen en andere kinderen kwamen allemaal met veel plezier voetballen en we hebben de oudste uitgelegd hoe je de ballen op moet pompen. Daar willen we sportclub Lochem dus heel erg voor bedanken!
Maar goed er zijn tijden van komen en gaan!
En we moesten afscheid nemen van de kids!
Wat ik na deze ervaring kan zeggen is dat ik blij en over hoe anne en ik het hebben aangepakt! En niet als veel andere vrijwilligers uiteindelijk maar dagen niks doen en geld uitgeven aan eten koekjes cola en zwemmen in tamale met de kids en ze dus belachelijk verwennen maar niks bijbrengen alleen maar verwend gedrag! Dankjewel hebben wij ze nog moeten leren en bij aankomst kende ze maar 1 liedje! En er komen al drie jaar vrijwilligers dus ik snap dat niet! Een spel? Geen idee wat ik bedoelde.. kende ze niet, nu wel! Ik kan me in Zambia nog herinneren dat ik werd dood gegooid met liedjes dansjes spellen door de kids en daar werd me nooit om water of eten gevraagd! Daar kwam je om plezier te maken en les te geven en dat hebben anne en ik geprobeerd; en met resultaat! Niet heel groot maar goed dat kan ook haast niet anders! Er werd in ieder geval niet gevraagd om cola en als wij zeiden no dat ze sip keken maar het werd go to school? En als dan het antwoord no was werd er sip gekeken! Misschien flauw maar wij komen daar niet om elke dag fruit en eten te kopen en daar die kinderen blij mee te maken en verder gewoon een wasje doen. Ooit zeiden ze eens: don't give a fish, but teach them how to fish! Nou mee eens ze moeten niet maar van ons geld leven en dat wij maar moeten komen wil ze liever iets bijbrengen ofzo! En onze gastgezin-vader waarvan het weeshuis is, was het daar helemaal mee eens. En vond ook dat de kinderen hier maar worden verwend door al die vrijwilligers, ze worden verpest! En die kok moet koken klaar! Dan ga ik niet fruitkopen ofzo. ls heel anders. Nee dan zeg ik tegen de gastgezin-vader dat er niet gekookt wordt en dan volgende dag hebben ze een bordje staan. Die kok profiteert gewoon ook van sommige vrijwilligers. Ziekelijk! Maar goed het was ook jammer om die leuke lieve kids achter te laten. Madam no go.. Madam nooo...noo... don't go!
Dat was wel schattig maar er zijn vast snel vrijwilligers en hopelijk is de caretaker snel uit het ziekenhuis of is er snel een nieuwe!
Goed we hebben ze achtergelaten en er stonden nieuwe avonturen op de planning!
Namelijk vier dagen reizen!
We zijn zondag avond op een bus naar kumasi vertrokken voor een rit van acht a negen uur en pakte daar een taxi en kwamen vroeg in de morgen aan bij lake bosumtwe!
Een prachtig meer het enige in Ghana, ontstaan door een meteorier is me door internet vertelt? Maak ook niet uit, het was heerlijk! Lekker genieten lekker gegeten lekker gelezen lekker in de zon gelegen in de hangmat en lekker gezwommen kortom lekker bijkomen van de toch wel indrukwekkende tweemaanden! Na lake bosumtwe zijn we naar busua gegaan.
Een prachtig plaatsje aan zee waar we in de middag aan kwamen. Heerlijk genoten van de zee, hangmatten, lekker eten, rust, etc!
En de volgende dag het zelfde maar met een speciale activiteit: surfen! Want ja busua staat bekent om het surfen en dat wilde deze sportieve reizigers ook wel leren in hun leven! Nou hier was dan het moment! en ik moet zeggen het ging aardig goed. we hebben alle twee een aantal keren eventjes gestaan op de surfplank en zelfstandig een golfje gepakt! Hoe stoer ben ik nu?! Heel stoer! dat dacht ik wel.. het was ook veel stunten hoor daar niet van. Mn surfplank en de golven sleurde me soms ook zo door het water heen haha! Maar goed dat gaan we maar niet te veel in detail bespreken! Mn lichaam was in ieder geval voorzien van zeezout! Haha.
Goed de dag daarna zijn we rustig onze spullen gaan pakken en bij het ontbijt in plaats van suiker, zout over m’n 'French toast ' gedaan dus het was tijd om de zee te verlaten! Men ik ben ook af en toe zo onbenullig -.-
Maar goed vertrokken naar ons nieuwe project; Senya bereku. Er staat hier nog ergens een oud fort wat vroeger van de Portugezen was om slaven door te voeren naar Capetoast. Een soort tussenstation dus. Capetoast is dus meer het wat grotere gebeuren dus misschien dat we daar binnenkort heen gaan. Dit kleine fort schijnt namelijk niet zo veel aan te zijn. Omdat het niet echt toeristisch is, is er weinig te zien.
Wat ik hier ook aantrof was een bordje met Feyenoord academy! Ik dacht dat zal wel iets neps zijn of amateurs blabla! Maar na wat rond vragen en goochelen zit hier dus in Afrika ook een team van Feyenoord! Talenten over heel Ghana worden hier eventueel in dit team geplaatst en het doet mee aan de Afrika cup etc! Ook wel leuk om eens te gaan kijken!
De zoon van de buurvrouw heeft ook een eigen voetbal academy opgericht! Hij zocht nog sponsoren ik zei dat die Ajax ofzo maar moest mailen! Zo jammer dat als je gewoon een interessant gesprek hebt met iemand, er altijd om geld gevraagd moet worden. Al vroeg deze jongen niet zo zeer om geld van mij, maar vroeg jij om sponsors. Want ik kon in Nederland misschien met wel met mensen praten voor sponsors. Jaaa het zal best! En als het trouwens geen geld is waar ze om vragen, dan vragen ze je wel ten huwelijk! Kan het nou niet even ophouden met dat asociale onbeschaamde vragen om geld en weet ik veel! Ik word er af en toe zo simpel van!! Zo dat was even een irritatie van de afgelopen twee maanden!

Goedddd even snel over het leven hier in het zuiden bij het nieuwe gastgezin het eten en dan kap ik! (ziekenhuis hebben we nog niet gezien en blog is al belachelijk lang dus dat laat ik achter wegen).
We slapen gewoon in een huis. Koelkasten, strijkplank, ventilatoren, een keuken, normale slaapkamers, etc zijn er gewoon! En bijzonder om dat te zien, het water stroomt niet maar elektriciteit wordt wel volop gebruikt en werkt ook prima! De moeder is er altijd en verkoopt allerlei dingen aan de deur, zoals cola fanta koekjes zeep pennen gewoon allemaal rotzooi! En de kinderen zijn studeren en de vader is major in the army in accra die komt om de twee weken in het weekend thuis! Aadige man. Hij kwam vandaag binnen wandelen, wel een pittig meneertje hoor haha!
Eten hier is super chill! Je hebt hier gewoon weer alles, het is niet meer de middel of nowhere en er worden lekkere goeie dingen gekookt. Met ontbijt lunch diner is er elke keer fruit! Vanmorgen kregen we tomaten en ui naast een lekker omeletje en een paar sneetje brood en was er jam boter en la vache qui ri ofzo aanwezig en mogelijkheid tot milo tea coffe maar met alleen water is alleen thee lekker dus met thee!
En in de middag warm en avond ook en laatst zelfs patat met kip! Whuuut ?! Super chill. (ik mis alleen de mayo nog hihihi)
Maar goed lekker bestek en een normaal bord zo fijn!
Normaal en veel keuze in veel gezond eten. Groente en fruit dat is wel fijn om weer te hebben!
Net even bij het strand gekeken, zo lunchen en dan naar het voetbalteam van de zoon van de buurvrouw kijken. Die hebben een uitwedstrijd. Als we er tijd voor hebben gaan we misschien nog even langs het ziekenhuis een kijkje nemen voor morgen. Hoe het er daar aan toe gaat zal ik volgende week wel laten weten.
Liefs aan jullie thuis.. Kuskus